Bentley

De gevleugelde B een bijna Keltisch aandoend emblemata. De pracht en de kracht zit 'm in de verfijning, als zilverwerk op de tafel van de Baron. Bentley staat voor de macht van het industrieel complex. Niet voor niets zijn het de mensen die zichzelf geslaagd noemen, die een Bentley berijden. Je rijdt niet in een Bentley, je laat je rijden. Wat moet een kunstenaar met zo'n toonbeeld van macht en praal? Een Bentley is juist geen praalwagen, een Bentley is kunst, pure esthetiek. Of je nu deze neemt, of de uiterst moderne Mulsanne, het blijven pareltjes van enthousiast vakwerk, vakmanschap uit liefde en in liefde gemaakt. Want, kun je uit een met de hand gehamerd stuk plaatwerk, uit het leer en het notenhout geen liefde halen, dan heb je je ogen in je zak. 't Is maar de vraag of je hetzelfde kunt zeggen van de talloze sportwagens die nu op straat komen. Van dezelfde liefde voor de totaliteit van het produkt, het gegeven dat er mensen werken aan een auto, die ze nimmer zullen bezitten, onbereikbaar is voor allen, niemand van de medewerkers uitgezonderd.

Voor ware kunst geldt hetzelfde. Je mag er naar kijken, maar een aankoop overwegen, wordt allengs moeilijker als je geen grote pot met geld achter de hand hebt. Is dat vervelend? Is dat erg? Nee, want ware kunst heeft waarde en is werkelijk waar niet publiek. Of die waarde per se in geld uitgedrukt moet worden? Het is een maatstaf, meer niet. Vergeet de liefde niet waarmee de kunstenaar begon aan zijn kunstwerk, de moeite, het voortdurend schrappen, toevoegen, verschuiven of helemaal weglaten van details. Het ontstaan van een unica, hoogstens gefotografeerd voor de documentatie en vervolgens, ook maar sinds het ontstaan van de fotografie en internet, privaat gemaakt voor de ogen van tallozen die de huid en de structuur erbij mogen dromen.

Kunst is van haar ontstaan af, niet bedoeld voor een groot publiek. Immers de rotsschilderingen werden alleen bekeken door de sjamanen, de priesters avant l'lettre. Heilgdommen om een goede jacht af te dwingen. Pas later is het grafitty geworden, voor de lol van de gemeenschap zoals cinema en tv dat nu zijn.

Mijn oog, in het verlengde van de camera, heeft dit object mogen strelen. Aankomen is er niet bij, laat staan dat ik ermee zou hebben mogen rijden. Althans: "Ik durf het bijna niet te vragen...maar..." Geluk is, het bezitten van iets dat vreugde geeft, lief te hebben wat liefde verdient en te mogen delen wat in liefde gemaakt is.