Un coup monsieur?

Kijk... je kan wel een coup d'etat willen plegen om de macht te grijpen. Maar zo'n coup pleeg je niet alleen. Voor je het weet, ben je omringd door een claque, lakeien met een eigen agenda en moet je met alle geweld de guillotine uit de mottenballen slepen, standrecht plegen en nekschoten uitdelen omdat het canaille zonodig ook wil meevreten van de koek. Het gaat ze niet om een betere verdeling van de welvaart voor iedereen... nee in no time willen ze de Audi van de minister, zijn ambtswoning en alle emolumenten vandien. Hetzelfde geldt voor afscheidingsbewegingen. De seperatist met de grootste muil heeft zich in geen tijd genesteld in de residentie van de voormalige machthebber en rookt sigaren zo dik als zijn onderarm, zet een kek petje op en laat zich als de redder des vaderlands portretteren om in zolderkamertjes boven het bed van zich vingerende studentes te laten hangen. Seperatisme en populisme is de Spaanse Griep van deze tijd. Let op m'n woorden, de mensheid gaat uitgedund worden tot miniscule aantallen.

Deze wereld draait, dom genoeg draait ie. Er liggen uitstekende wegen, voorzieningen zijn top, er is genoeg te eten te drinken en te neuken voor lieden die er wel pap van lusten. Nederland heeft zelfs een minister die in een tijgerlegging de troepen inspecteert. Ze duikt even met haar kont omhoog in een geschutskoepeltje van een der laatste tankjes (zegt men, maar er staat een onafzienbare rij pantsereenheden klaar om de Lüneburger Heide om te ploegen) en Jan Soldaat krijgt weer zin om naar Mali te vertrekken of Kunduz om door haar zo'n blikje opgespeld te krijgen wegens uitzending naar projectaandachtsgebieden...

Deze wereld, dit rechthoekje aan de Noordzee, is sophisticated, ontzettend geavanceerd en barst letterlijk van de infrastructuur, met een web aan beleidslijnen waar een achtpotige webwever een stijve van zou kunnen krijgen als hij was behept met een toekelodoris van 18 centimeter. 

Helaas... Den 'Ollander vindt dat hij nooit klaar is met de maakbaarheid van zijn ingepolderde gruyèrekaas... Hier een kloddertje daar een kloddertje, gezeik met shariadriehoeken en Bijbelgordels, import en verloederde inlanders, het moet telkens anders, niemand denkt ooit dat het wel goed is zo indachtig de goede God in zijn eerste hoofdstuk tevreden had vastgesteld. 

Den 'Ollander bouwt een prachtige constructie van Lego of Meccano en sloopt de hele boel na een nachtje slapen weer tot de grond af, want het kan altijd beter, mooier of het buurmeisje moet geïmponeerd, dat kan ook natuurlijk. 

Zielepoten.