De Gouden Muur

In "De Ontdekking van de Hemel" een roman van Harry Mulisch, rept Harry over De Gouden Muur als afscheiding tussen politiek en samenleving. Alhoewel het boek gaat over vriendschap en een verstoorde vader en zoonrelatie die uiteindelijk toch goedkomt is het meest opmerkelijke aan dit boek het hoofdstuk wat de politieke loopbaan van Onno Quist, een der hoofdpersonen, aangaat en waarin Mulisch zijn visie geeft over het politieke bedrijf. 

Achter de Gouden Muur ligt de macht, daar worden de beslissingen genomen door staatslieden die op grond van hun merites wel weten wat goed is voor het volk. Niets is minder waar natuurlijk. Achter die muur heerst al net zo'n chaos als in de werkelijke maatschappij waar beslissingen en besluiten worden genomen op soms onverklaarbaar rationele gronden. Niets van inhoudelijke argumenten, zelfs formele regels spelen geen rol. Een Staatssecretaris mag een deal met een topcrimineel buiten de orde houden en met een bedrag smijten dat tot geen enkele verhouding staat met zijn mandaat. Een minister houdt openlijk zijn hand boven het hoofd van een verdachte topambtenaar, louter omdat ze samen in een dispuut hebben gezeten en oudbestuurslid zijn van een studentenvereniging. Op een druilerige dag wordt een oppositieleider uitgenodigd om zich samen met een zittende coalitie op het pluche te schurken en krijgt ook nog voor elkaar om allerlei gedoogconstructies te fiksen. En dan zwijgen we maar over de achterbankonderonsjes in de auto van de minister president, dealtjes met autolobbyisten, oliekartels en belastingvoordelen voor multinationals... 

Achter die muur gaat het er net zo rommelig aan toe als voor de muur... erger nog, er wordt op grote schaal de hand gelicht met de Grondwet als het zo uitkomt.

Grondwettelijk gezien heeft eenieder in Nederland, van welke nationaliteit ook recht op zelfbeschikking en bescherming. Toch is er een politicus over die muur getild die maling heeft aan gelijkheidsbeginselen, te pas en te onpas discriminerende en rascistische uitlatingen doet en godbetert zijn ideeëngoed stukje bij stukje overgenomen ziet worden door de gevestigde politieke partijen. Om het rioolrechtse geraaskal tegemoet te komen en met als voorlopig dieptepunt het voornemen om ouderen en uitkeringsgerechtigden van al hun rechten te beroven, een aanslag op alle artikelen van de Grondwet die over de bescherming van rechten van de burger gaan, sloopt een onwerkelijke coalitie de welvaartsstaat, kunst en cultuur en schreeuwt moord en brand over een vermeende instroom van vluchtelingen wat en dat een magere basis rioolrechtse stemmers niet zien zitten.

Werd er maar rationeel en doordacht politiek handwerk verricht, was die Gouden Muur maar een afscheiding die het gemor van ontevreden volk buitenliet en op basis van menselijk handelen besluiten nam. De Gouden Muur van Mulisch is een samenraapsel van verbanden, strekken van goede en slechte kwaliteit, betonrot en speciekanker. 

Het scheidt het goede en kwade niet, het is juist andersom! Het goede wordt tegengehouden door de kwade machten achter die muur!