Hummm

Het valt me op dat mensen die het hardst roepen exclusie tegen te gaan zichzelf ver boven de maatschappij verheven voelen. Ze willen het liefste dat mensen met bijzondere talenten, anderen gaan vertellen hoe het allemaal weleens in elkaar zitten zou. Natuurlijk zijn dat dan de mensen die een nieuw soort van elite willen gaan vormen, meten zich titels aan die soms lachwekkend zijn en vaak te boud om serieus te nemen.

Het valt me ook op dat die mensen kicken, zo niet geilen op titels die weggelegd zijn voor uitzonderlijke geesten, nogmaals exclusief en niet zomaar weggegeven dan na tientallen jaren zware studie. Waar die zogenaamd hooggeplaatsten dan weer vraagtekens bij zetten, of een heel eigen interpretatie geven aan langdurige en weloverwogen onderzoeken, die uitmonden in publicaties. Ze plakken wat, knippen wat en komen triomfantelijk met hun geheel eigen versie van een waarheid die door al dat schudden en herschikken geen ene moer meer waard is.

Natuurlijk genereren die lui volgelingen die bij elke uitbarsting van hun pseudowetenschappelijke eruditie in luid gejubel uitbarsten, hun handen stukklappen of niet aflaten om tientallen likes onder zo'n geplempte waarheid op de sociale media te mikken. Ah nu komt de aap uit de mouw... Schrijver dezes is jaloers op de populariteit van de zonder uitzondering op het spectrum van hoogbegaafdheid een sterretje of vijf te scoren filibusters. Ze vormen groepen op diezelfde sociale media, die het getal 1000 aan lidmaatschappen met twee vingers in de neus wel halen. Dat er maar een tiende voortdurend reageert en de gemene rest zich ooit eens op een beregende achternamiddag heeft aangemeld, ach dat is een minor point. Het staat wel leuk op de CV, vooral die van LinkedIn, zo'n lidmaatschap van gesjochte professoren en hun aberrate virtuele leerstoelen.

Sommigen maken het nog bonter en trekken als Toearegs door het land met een mooi bedachte titel om hun heilsboodschap als een middeleeuwse missionaris aan de man te brengen. Want iedereen is ergens wel hyper intelligent of behept met een uitzonderlijk talent. Hetzelfde gelul als van tekenprofessoren die roepen dat iedereen kan schilderen, maar dan moeten ze wel uitgerekend bij hen les komen nemen en zo is het tuinhuisje ook lekker ingericht. Geeft niets, iedereen moet ergens zijn of haar boterham mee beleggen, maar het stelt geen ene moer voor! Op een land als Nederland met bijna 17 miljoen inwoners, lopen er maar 60.000 erkende kunstenaars rond, dat op zich al teveel is omdat de spoeling niet al te dik is op dit a-culturele postzegeltje aan de Noordzee.

Laat staan dat Nederland, hoog scoort op de intellectuele ladder en maar weinig Nobelprijswinnaars kent relatief gezien in het licht van het vermeende intellectuele peil dat de missionarissen schetsen. Ooit waren Nederlanders geroemd om hun technische kennis, hun waterwerken en scheepsbouw. Dat is verlaten omdat er een moment kwam dat de helft van Nederland de andere diende te coachen naar een beter bestaan of tenminste dat bestaan wat de coach-gemeenschap als een beter bestaan ziet. Dat is allemaal terug te zien aan de explosieve groei van de GGZ in den lande. Mensen met een beperking verzuipen in de oceaan van figuren die aangelokt door rugzakjes en PGB's zich allerlei hersenverwekingen verzonnen om ook mee te snoepen aan die ooit goedgevulde pot met goud. Het gekke is dat diezelfde pseudofiguranten op het podium van de ADHD et cetera gekte nu een kruistocht voeren tegen pillen en vaccinaties die voor een goedgevulde kluis zorgen bij de farmaceuten. Maar goed... De een zijn brood is de ander zijn nijd.