「ハリキリ

Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten,
En zit in 't binnenst van mijn ziel ten troon
Over mij zelf en 't al, naar rijksgeboôn
Van eigen strijd en zege, uit eigen krachten.

En als een heir van donkerwilde machten
Joelt aan mij op en valt terug, gevloôn
Voor 't heffen van mijn hand en heldere kroon:
Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten.

En tóch, zo eindloos smacht ik soms om rond
Úw overdierb're leên den arm te slaan,
En, luid uitsnikkende, met al mijn gloed

En trots en kalme glorie te vergaan
Op úwe lippen in een wilden vloed
Van kussen, waar 'k niet langer woorden vond.

Willem Kloos (1859 - 1938)

Er bestaat geen wereld buiten mij dan het mijne, zware kost, vaak uitgelegd als extreem egocentrisch. Me, myself and I... Vreemdeling in andermans wereld haha... 

"Wat komt u doen?" 

"Ik? O ik kom mezelf tegen..." 

"Wandel uw eigen pad makker!" 

"Mijn eigen pad? Maar ik betaal toch belasting, premies en nota's? En nota bene, kom ik mijzelve tegen. Dus wiens pad bewandel ik eigenlijk? Het mijne. Lazert u maar op ongelukkige!" 

"Ik betaal evenzeer belasting, premies en nota's, en ik kom mijzelve niet tegen onnutte! U dient op te lazeren en onverwijld! Uit mijn ogen!" 

"Ah, nu herken ik u, mijn duistere zijde!"

"U beledigt mij, u raakt mijn lichtgeraakt gemoed! En garde! Hier mijn handschoen!"

"Kom op zeg! Dit is nota bene 2013, het verlichte tijdperk, era van technologische vooruitgang. Het zwaard is uit, de draagbare Gatling in!"

"Dat is mij een zorg! Plebeejer!! Een zwaard klieft en snijd pijnlijker dan duizend kogels kunnen doen! Verdedig U!"

"Ho effe maat... Gaat het niet ietwat te ver om maar meteen in de territoriale modus te schieten..."

"Schieten?! Steken wordt het!! Touché en nog eens toucheeeeé!!" 

En zo pleegden de twee uitgedaagden ter plekke harikiri...